Lieve familie en vrienden,

Inmiddels zijn wij alweer 6 weekjes in Nederland. Velen van jullie hebben we al even kunnen zien. We beginnen nu te beseffen hoe kort twee en een halve maand zijn…ons verlang lijstje van familie en vrienden die we nog willen zien is groot!

Verlof & Presentaties

Het is goed (en pittig, waarom: vertel ik later in dit bericht) om hier weer in Nederland te zijn, we genieten van de bezoekjes die we kunnen doen. Het is heerlijk om weer bij te kletsen, er is in twee jaar veel gebeurd, en door de geografische afstand kunnen we niet meer zo aanwezig zijn, maar het gevoel van vriendschap en betrokkenheid blijft, en het lijkt dan alsof die twee jaar er niet meer tussen zitten.
We hebben ook al veel kunnen vertellen over ons werk in Brazilië, in verschillende huisgroep kringen. We vinden het leuk om dit te doen, om anderen uit te dagen om zelf een verschil te zijn in deze wereld vol van nood. Maar we merken ook dat deze avonden voor onszelf goed zijn, we worden erg bemoedigd door de interesse en medeleven dat getoond wordt door de aanwezigen. Ons grootste doel in deze avonden is om een bron van zegen en inspiratie te zijn, en voor sommigen, net die extra duw in de rug zodat ze zelf in actie komen om een verschil te maken in deze wereld.

Even stilstaan

De afgelopen weken hebben Jonathan en ik vaak momentjes gehad waarin we zo dankbaar zijn. We staan dan even stil bij het feit dat God zo duidelijk voor ons heeft voorzien. Meer dan een jaar geleden hadden Jonathan en ik een idee, een droom. We maakten plannen om te investeren in nieuw kennis om ons werk onder Kinderen in Nood nog beter te kunnen faciliteren. Dit jaar zou voor ons een jaar zijn van studie en reizen met de hele gezin. We zijn in Piratininga, Sao Paulo geweest, waar Jonathan de ‘School of Design’ heeft gevolgd en afgelopen maand zijn we terug uit Engeland, waar Jonathan de ‘School of Documentary and Filmmaking’ heeft afgerond. Financieel was dit natuurlijk ook een uitdaging, en daarom zijn wij de mensen die specifiek voor deze tijd hebben ingesprongen met een gift ook heel dankbaar.

Kaarten actie

Jonathan heeft in de afgelopen weken hard gewerkt aan een heel mooi setje aanzicht kaarten. Het zijn mooie bemoedigings kaarten met foto’s van niemand anders dan natuurlijk onze eigen meiden. We hebben ze laten maken om fondsen te werven voor het goede doel. Welke doel? Onze meiden! Het zit namelijk zo: In Brazilië is het naar school gaan duur, best heel duur. Wij willen dat onze meiden gewoon naar een goede school gaan, maar dat kost al 200 euro per maand, per kind. Dit komende jaar gaan twee van onze meiden, Iara en Naiomi, naar school. Over anderhalf jaar gaan ze alledrie naar school. Bij elkaar is dit 600 euro per maand! Wij zijn op het idee gekomen om een deel van dit geld op te halen doormiddel van een doorlopende actie. We hebben letterlijk duizenden kaarten laten printen, en zijn nu op zoek naar kopers! De kaarten zijn heel mooi geworden, al zeg ik het zelf. Wil je ze beter zien of een aantal bestellen click dan hier: Kaartenactie

Verlof…leuk! Maar pittig?

Ja, verlof kan best leuk zijn, maar is, in tegenstelling tot wat de meeste denken, niet echt een tijd om tot rust te komen. Nou, misschien zou het wel moeten, volgens het boekje, maar we merken dat wij als gezin, nu wel in de drukste tijd van onze al niet zo rustige jaar beland zijn! We zijn 9 maanden van huis weg, en hebben al 6 keer onze koffers moeten pakken en reizen!

Tijdens dit verlof willen wij toch wel zoveel mogelijk familie en vrienden zien, en het liefst zoveel mogelijk. Relaties zijn voor ons belangrijk, daar investeren wij graag in. Tijdens dit verlof hebben wij ook veel aandacht besteed aan presentaties in kerken en in verschillende huiskringen, over het werk wat wij doen onder kinderen in nood. Maar verlof is ook een tijd van fondswerving voor ons persoonlijk. Het zendingswerk wat wij doen is vrijwilligerswerk, en daarin zijn wij afhankelijk van giften van familie, vrienden en kerken voor onze maandelijkse inkomen. Zoals u al gelezen heeft, hebben wij al een kaarten actie opgezet om te helpen geld op te halen voor de school van onze meiden. Hiernaast zijn wij nog steeds op zoek naar partners, mensen die naast ons willen staan, en ons werk mogelijk willen maken in Brazilië. Meer weten, click hier 

Ik kan nog maar 1 taal!!

Iara, onze oudste dochter, nu 5 jaar, is vrij goed in talen, zoals de meeste kids van deze leeftijd neem ik aan. Ze kan Portugees, heeft in onze tijd in Engeland goed engels leren spreken, en kan natuurlijk ook Nederlands. Nou probeerde ik in de auto haar wat uit te lokken om terug te praten in het Portugees, en het kwam er niet uit zoals ze dat wilde. Ze ging heel erg stotteren, en Engels was ze ook al vergeten zei ze. Met tranen in haar ogen, en een dikke pruillip keek ze me aan. “Ik kan nog maar 1 taal, mama!” Met een zucht kneep ik zachtjes in haar hand, maar van binnen moest ik wel een beetje lachen. Wat voor kind van 5 maakt zich zorgen dat ze nog maar 1 taal kan spreken? Een zendingskind. “Het komt wel goed lieverd…” Uit eigen ervaring weet ik dat zodra we weer in Brazilië zijn haar Portugees zo weer vloeiend is, en Engels komt wel weer wanneer ze het nodig heeft.

Een eind aan breien

Ja, ik brei nu even een eind aan dit bericht. Ik kan nog wel meer leuke verhalen vertellen over onze tijd hier, maar dat past hier niet allemaal, en jullie geduld raakt dan misschien ook wel op. Ik wil jullie nog wel bedanken voor het zover meelezen en meeleven. We beseffen goed dat we zonder jullie ons werk en leven in Brazilië niet zouden kunnen voortzetten, nogmaals heel erg bedankt!

Veel liefs en Gods zegen,

Jonathan, Johanneke en de meiden.