Lieve familie en vrienden,
Het voelt niet alsof het zo lang geleden is dat wij jullie lieten weten dat wij hier in Brazilië, in het dorp Piratininga (12 duizend bewoners) de ‘School of Design’ zouden volgen. Toch zijn we nu al halverwege onze tijd hier!
Er is al van alles gebeurd en we worden dagelijks nog uitgedaagd om uit onze ‘comfort-zone’ te stappen, toch geloven we dat we hier op de goede plek zitten. Ik zal bij het begin beginnen. We zijn begonnen met een lange autorit. Het ging heel goed, de wegen waren super mooi en de meiden hebben redelijk veel geslapen (met behulp van wat wonder pilletjes), ideaal. Dertien uur later waren we in een heeeeel piep klein dorpje genaamd Piratininga (betekent droge vis) aangekomen. Wel moesten we even slikken toen we zagen wat onze woonomstandigheden waren. We kregen met z’n vijven een kamertje van 4×5, met daarin gelukkig wel een eigen badkamertje. We kwamen te wonen bij een ander gezin waarmee we al het andere zouden moeten delen… en, er was, tegen verwachting in, geen wasmachine! Maar wat misschien nog wel het lastigste was, was de hitte! Dagelijks over de 40 graden!
De eerste nachten ging het slapen met alle meiden bij elkaar heel lastig, en het was voor mij, als moeder met 3 kleine kids, echt een uitdaging om de dagen te vullen wanneer je maar heel weinig mogelijkheden hebt om ergens naartoe te gaan!
Maar veel is nu anders, we hebben echt ons plekje wel kunnen vinden, en hebben iedere dag heel veel om dankbaar te zijn. Ik hebt steeds meer leuke contacten met andere moeders hier in de buurt, de kinderen komen geen speelmomenten tekort, de dagen worden zo steeds minder lang. Ik heb ook een leuke methode gevonden om kleren te wassen: in een groot wasteil gooien en stampen maar! De meiden genieten hier ook van natuurlijk, alle excuus hier om met water te spelen nemen we met beiden handen aan. Zelfs de temperatuur is hier al wat beter. Het is eindelijk gaan regenen, en de avonden zijn wat koeler, heerlijk. En waar we nog het meest blij mee zijn is het echtpaar waar wij mee wonen, Freddy en Aline met hun zoontje Samuel, het zijn super gave mensen, waar we ons helemaal op ons gemak mee voelen, gelukkig!
Jonathan als student
Vanaf het begin was Jonathan al razend enthousiast over de lessen die hij mocht volgen, en hij voelt zich hier wel op zijn plek. Hij leert veel over de Bijbelse en de basis principes van Design, zijn passie hiervoor wordt alleen maar groter! Het is leuk om te zien hoe hij iedere dag thuiskomt en graag wilt vertellen wat hij allemaal voor nieuws heeft geleerd, hoe zijn beeld nu aan het verbreden is, hoe hij nog meer “out of the box” leert denken.
Het is bijzonder hoe deze school zoveel Bijbelse principes integreert. Jonathan zijn ogen worden op een nieuwe manier geopend om God in alles, en ook echt in alles te zien. Het doet je opnieuw gevuld raken van bewondering voor onze God, de Creator, de Grootste Designer, wow, wat een bijzondere details wanneer je gewoon al om je heen kijkt! Voor ons beiden is dit ook een tijdom na te denken over hoe we onze toekomst verder willen gaan invullen, een tijd waarin we opnieuw gaan dromen.
Gaan we nog naar Engeland?
Jawel, we zijn hierna nog niet klaar met school. In July begint de ‘School of Documentary and Filmmaking’ in Harpenden, Engeland. Daar zijn we al voor aangenomen en kunnen niet wachten tot we ook die uitdaging aangaan. Die school zouden Jonathan en ik beiden willen volgen, maar voor mij hangt dat af van kinderopvang en andere creatieve oplossingen. Ik hoop dat het lukt!
Het leuke is ook: voordat we naar Engeland gaan hopen we jullie nog in juni te zien, want dan komen we even op doorreis naar Nederland! Voor een tijd van verlof komen we eind September naar Nederland, we hebben er zin in, het is dan al ruim twee jaar geleden sinds we in Nederland zijn geweest, het werd alweer tijd, toch?
We willen jullie bedanken voor jullie interesse en de betrokkenheid van zo velen van jullie! We zijn God heel dankbaar dat wij zo een groep mensen hebben die naast ons staan, en met ons meeleven. We wensen jullie Gods zegen in al wat jullie doen.
Lieve groetjes uit Piratininga,
Jonathan, Johanneke, Iara, Naiomi en Elina
leuk bericht weer! Goed te horen dat jullie je plekje aardig gevonden hebben! en dat filpmje is ook super en natuurlijk de foto’s ook weer! Altijd geweldig!
Lieve groetjes uit Harderwijk van de verboompjes!
hey J&J!
Wat leuk om weer wat van jullie te horen! Gaaf dat de school zo goed is en wat dapper dat jullie met z´n allen gegaan zijn! Petje af, Johanneke! Zo te zien op de foto´s vermaken de meiden zich inmiddels goed! Wat is het toch een leuk stel! En wat leuk om wat kleertjes te herkennen:-)! Abraços van Hans, Dita, Mariana en Anna Lisa.
Hallo Jonathan en Johanneke,
Ik geniet altijd van jullie berichten. Vooral de fotogalerij is erg leuk om te zien!
Heel veel zegen!
Groetjes, Janneke
Dit was weer genieten, het verhaal, de foto’s, respect. Hou van jullie.
Fijn om te weten dat jullie allemaal in Goede Handen zijn.
In Liefde verbonden, mama en beppe Baukje
Dag Jonathan en Johanneke,
Wat mooi om te lezen hoe jullie in (betrekkelijk) moeilijke en onvoorziene omstandigheden alle goede dingen weten te zien die onze God ons geeft.
Een hartelijke groet en Gods zegen,
Kees de Kwaasteniet.
lieve jonathan en Johanneke,
Wat is het genieten om jullie brief te lezen en foto’s te zien, het spat er gewoon vanaf dat jullie op je plaats zijn, bezig met de dingen die God voor jullie heeft. Geweldig Johanneke dat ook jij het nu zo goed hebt met de meiden, Hij is erbij, in alle omstandigheden.
Alle eer en dank aan God!
heel veel liefs en in Hem met jullie verbonden!
Wim & Margreet
Wat hebben jullie toch een stel prachtige meiden. En wat geweldig dat jullie de kracht en de mogelijkheden krijgen om dit allemaal te doen.
Liefs tante Katy