Verhalen van Hoop
Een Familie in Zending
Lieve familie en vrienden,
Vanmorgen las ik iets over vreugde en het verschil tussen blijdschap en vreugde. Weet jij het verschil? Soms halen wij het wel door elkaar. God roept ons op om altijd vol van vreugde te zijn, maar wij denken dan dat dit betekent dat we altijd maar blij moeten zijn. Wanneer ik zo denk, kan ik al snel juist boos worden. Hoe kan ik nou steeds blij zijn als er zoveel verdriet om mij heen is? Maar dat is niet waar God het over heeft. Vreugde is een houding, niet afhankelijk van omstandigheden. Vreugde is een gave van de Heer, en wij kiezen ervoor om ons eraan vast te houden. Het heeft te maken met Hoop, met vertrouwen in de Heer.
Verhalen van Hoop
Jonathan en ik zijn deze maanden heel intensief bezig geweest met de ‘Documentary Film School’ hier in Harpenden. Het voelt als een droom die eindelijk werkelijkheid is geworden! Wij hebben zeven studenten mogen ontvangen uit zeven landen; Colombia, Finland, Amerika, Zuid-Korea, Rwanda, Kameroen en Brazilië! De studenten zijn net twee weken lang in Cornwall geweest, een van de mooiste, maar ook armste gebieden van Engeland. Daar mochten zij voor hun ‘Praktijkopdracht’ de interviews en beelden verzamelen voor twee verhalen. Het eerste verhaal gaat over Sex Trafficking en een vrouw die voor de slachtoffers een soort blijf-van-mijn-lijf-huis wil opzetten; het tweede gaat over een man die een skatewinkel heeft geopend van waaruit hij Gods liefde deelt met de risicojongeren uit de buurt.
De school in beeld
In de komende weken worden nog meer verhalen gefilmd; van vrouwen die te maken hebben met huiselijk geweld en van vrouwen die hun leven inzetten om hen te helpen, van mensen die de genocide in Rwanda hebben overleefd en nog vele andere levensverhalen. Al die levens hebben één ding gemeen: eerst was er geen hoop… maar toen kwam er een moment van verandering, de geboorte van Hoop! Hoe – dat ziet er in ieder verhaal weer heel anders uit, maar wij zijn ervan overtuigd dat deze documentaires mensen kunnen raken en verandering in gang kunnen zetten in de levens van velen.
.
Jonathan en ik ervaren het als een voorrecht om zo in deze jonge zendelingen te mogen investeren. Bijna allemaal hadden ze weinig tot geen ervaring met het maken van documentaries, maar straks, als ze na drie maanden studie klaar zijn, zullen ze grote sprongen hebben gemaakt in hun leerproces en in hun leven met God. Bijzonder toch?
Qatar, Kenia & Oeganda
We leven in een tijd dat er veel onrecht is in de wereld. Maar wij geloven dat God bevrijding wil brengen, ook in deze tijd. God heeft ons allemaal verschillende talenten gegeven die ingezet kunnen worden voor Zijn koninkrijk. Wij weten ons geroepen om visuele verhalen te vertellen en willen door God gebruikt worden om een verschil te maken. Iets wat mij het afgelopen jaar niet losliet, was een verhaal over moderne slavernij. Zoals sommigen van jullie nog weten zijn Jonathan en ik vorig jaar naar Oeganda geweest, waar wij een mini-doc hebben mogen maken over Technology & Business en hoe de lokale Afrikanen zelf een oplossing kunnen zijn voor de problemen om hen heen. Nu krijgen wij weer de kans om een verhaal te vertellen: de geschiedenis van een man uit Kenia, die in moderne slavernij in Qatar is terecht gekomen. We willen vertellen wat er met hem is gebeurd, hoe hij eruit is gekomen en hoe hij nu anderen helpt die in een vergelijkbare situatie verzeild zijn geraakt. Door zijn relaas heeft een organisatie die moderne slavernij bestrijdt een app ontworpen die dit tegen kan gaan, en deze app wordt door onze vrienden in Oeganda gebouwd! We hebben contact gelegd met de organisatie en komen steeds een stap dichter bij onze droom om ook dit verhaal vast te gaan leggen in een documentaire. Jonathan en ik willen eigenlijk begin 2020 al beginnen met filmen, maar er komt nog best veel bij kijken, vooral op financieel gebied. Financiële voorstellen moeten verzonden en goedgekeurd worden.
Vind jij het leuk om hier meer over te weten, of ken jij iemand die interesse zou hebben om ons hierbij te helpen, laat maar even weten, dan kunnen wij hierover contact opnemen.
Onze meiden
Iara
Met onze drie dames gaat het goed. Iara, onze oudste, is 11 jaar en is een vroege leerling, ze gaat nu al naar de middelbare school! Het mooie is dat de middelbare school dezelfde is als de basisschool, dus ze hoeft niet helemaal naar een nieuwe school. Dat scheelt wel weer in de vele aanpassingen van de afgelopen jaren! Ze doet het heel goed op school, en ze vindt zelf dat ze al heel groot en wijs is. En wijs, dat is ze zeker, maar nog niet zo groot; ze is de kleinste uit haar klas! Afgelopen zomer ben ik samen met haar naar Albanië geweest op een jongerenzendingsreis. Dat was heel mooi om samen te mogen doen, om haar zo te zien groeien in haar geloof en in haar liefde voor de mensen om haar heen.
Naiomi
Naiomi, onze middelste, is nu 9. Zij moest vorig jaar een klas terug op school en dat blijkt nu een hele goeie keus te zijn geweest. Ze doet het goed op school, vindt het ook heel leuk en gezellig en ze komt helemaal tot bloei. Naiomi kun je vaak van een kilometer afstand horen. Ze houdt van zingen, vooral zelf bedachte liedjes, dus zit ze nu op zangles bij een van de medewerksters hier op de basis.
Elina
Elina, onze jongste, is al weer 8! Toch apart om nu allemaal ‘grotere’ kinderen te hebben! Elina is supersportief. Ze geniet vooral van het buitenleven. Het maakt niet uit of er zon of regen is, ze is meestal buiten aan het fietsen, tenten aan het bouwen, ze rent rond of klimt in een boom. Ze is altijd vrolijk en sinds kort is ze begonnen met drumles! Dit wordt ook door een van de medewerkers gegeven. Toch gaaf om zoveel musici op de basis te hebben die het leuk vinden om de kids iets te leren? Wat een voorrecht!
Als gezin in Engeland
Met ons als gezin gaat het goed. Wij hebben het samen goed en we hebben een paar leuke vrienden gemaakt. Toch merken wij dat we onze familie regelmatig missen. Het blijft toch moeilijk om niet zo dicht bij oma’s en opa te wonen, ooms en tantes, broers en zussen, neefjes en nichtjes. Hier in Engeland is er niet zo’n ‘wij’-cultuur, dus waar wij in Brazilië zat feestjes hadden om met elkaar naartoe te gaan, (‘baby showers’, ‘huis-showers’, ‘honeymoon-showers’, verjaardagen, bruiloften, barbecue omdat het regent, omdat het zonnig is, omdat het een nationale feestdag is), wordt in Engeland ieder kind apart uitgenodigd voor verjaardagen, of kinderen zijn vaak niet welkom bij feestjes van volwassenen. Dat is dan toch heel anders. Wij moeten daar best aan wennen, het sociale leven is heel anders.
Hoe gaat het financieel?
Onze financiën zijn het afgelopen jaar wel een puntje van zorg geweest. Het leven is hier flink duurder dan in Brazilië, en dat merken we. Het rondkomen wordt met de maand lastiger, en wij zijn tot de conclusie gekomen dat het nu toch een goede tijd is om om hulp te vragen. Binnenkort willen wij hierover een specifieke brief de deur uit doen, maar zouden jullie dit alvast in jullie gebed willen meenemen? Zouden jullie erover na willen denken hoe jullie ons financieel zouden kunnen ondersteunen?
Last but not least
En als laatste willen wij jullie heel erg bedanken. Wij voelen ons heel erg bevoorrecht om zo’n groep mensen als jullie om ons heen te hebben staan! Door jullie bemoediging, ondersteuning en gehoorzaamheid aan de Heer mogen wij hier zijn! Bedankt voor jullie trouw, voor jullie gebeden en medeleven!
Wij wensen jullie Gods ware vreugde en vrede toe in deze feestelijke tijd. Dat het een tijd mag zijn van liefdevolle ontmoetingen en veel zegen in alles wat jullie doen!
Veel liefs,
Jonathan en Johanneke.
Gebedspunten
Hier onze gebedspunten voor de komende periode. Op deze manier kunnen jullie naast ons staan in gebed. Alvast bedankt voor de tijd die je hierin voor ons nemen.
- Dank voor de groep studenten waar wij in hebben mogen investeren.
- Dankbaar zijn wij voor de projecten die de studenten hebben mogen maken.
- Dankbaar kijken wij terug op de vele mensen die ons hebben bemoedigd in deze tijd van de school
- De school is heel intensief geweest voor ons allen. Bid dat wij deze periode van kerst ons opnieuw mogen opladen.
- Bid voor onze plannen voor volgend jaar. Bid voor open deuren en ‘clarity’ in what de Heer voor ons heeft.
- Bid voor ons als gezin, dat wij ons prioriteiten op de juiste plek mogen hebben.
- Blijf bidden voor gevoeligheid naar de Heer toen. Het is ons blijvend verlangen om gehoorzaam te zijn voor wat Hij voor ons heeft.