Lieve familie en vrienden,

Hier zit ik dan, met mijn laptop op het bed van mijn ouders, in Belo Horizonte, onze laatste nieuwsbrief vanuit Brazilië aan het schrijven!  Maandag vertrekken we al!

Het is best een paar maandjes geleden sinds onze vorige bericht, dus ik moet echt even weer inkomen. We hebben het zo druk gehad de laatste maanden in Piratininga met onze verhuizing en al, dat ik de rust niet kon vinden om te schrijven. Maar nu, zijn wij al weg uit Piratininga en zitten wij nog even in Belo Horizonte, om afscheid te nemen van mijn zusje Michele en haar gezin, en om even tot rust te komen, en natuurlijk om jullie weer op de hoogte te brengen van onze avonturen. Jullie hebben ons vast gemist!

Uitgezegend

Op de Basis in Piratininga zijn wij ook uitgezegend, en zijn daar met een diep gevoel van dankbaarheid weggegaan. Het is echt een tijd geweest waarin wij veel hebben mogen leren, als individuen en als gezin. Jonathan heeft vooral een focus mogen hebben op het vermenigvuldigen van zijn gaven en talenten door ze door te geven en te leren aan veel jonge zendelingen, dit doormiddel van training in cursussen maar ook doormiddel van coaching en discipleschap dagelijks op het werkvloer. Ik heb in de afgelopen jaren veel ontdekt over mezelf en over wat mijn passie is en hoe ik daarmee mensen kan bereiken voor Gods Koninkrijk. Wij hebben veel verschillende projecten mogen ondersteunen met media middelen en kunnen zien hoe God het bereik en invloed van zending projecten heeft vermenigvuldigd door het werk wat wij mochten doen. 

Een tijd van afscheid

Voor mij is Brazilië niet alleen het land waar ik de afgelopen tien jaar samen met Jonathan zendeling ben geweest, maar ook het land waarin ik opgegroeid ben. En dan is een tijd van afscheid nemen heel raar, en ook verdrietig. Verdrietig om hier mijn zusje en haar gezin achter te laten, wat zal ik ze missen! En ook het land waar mijn ouders voorlopig nog gaan wonen, al zijn ze hier niet op dit moment, wat mis ik ze nu!

En hier word ik nostalgisch van, vooral wanneer ik om mij heen kijk… tegenover het bed van mijn ouders staan planken tegen de muur, volgestopt met foto’s en herinneringen in de vorm van bijvoorbeeld, een door mijn oma (denk ik) geschilderde blik, een olielamp, van krant gemaakte beeldjes van mensen die elkaar omhoog helpen. Een foto van ons als kinderen (vijf kids!) die allemaal een schattige cavia in de hand hebben, mooie foto’s van mijn ouders, toen ze jonger waren, ongeveer mijn leeftijd nu, haha, waar ze voor een waterval staan, een plek waar wij als gezin vroeger vaak zijn geweest. 

Maar ik ben natuurlijk niet de enige die afscheid neemt. Voor ieder van ons was het en is het nog een pijnlijk proces. Maar we proberen gevoelig voor elkaar te zijn en elkaar te ondersteunen. Zo zagen wij dat onze meiden voor Naiomi aan het bidden waren, toen zij erg moest huilen omdat ze haar beste vriendin zo zou moeten missen. Ondanks de moeilijke momenten, geloven wij dat onze leven in Engeland ook vol zal zijn van mooie verhalen, veel vriendschappen en bijzondere avonturen met de Heer! Wij zien er naar uit om opnieuw te beginnen!

Een nieuw seizoen 

En toch beginnen wij niet helemaal opnieuw, wij zien het zelf ook als een doorgaan met wat wij in Brazilië al deden. We ervaren onze verhuizing naar Harpenden als een nieuwe fase als familie waar we kunnen blijven doorgroeien in dat wat de Heer ons toevertrouwt. Zoals elk seizoen nieuwe dingen met zich mee brengt, zien ook wij uit naar deze nieuwe periode waarin we meer willen focussen. De Jeugd met een Opdracht basis in Engeland waar wij naartoe gaan, werkt niet alleen met locale projecten, maar richt zich ook op het bereiken van 5 natiën. Turkije, Jordanië, Uganda, Vluchtelingen in Europa en Albanië. Het is ons verlangen om hierbij betrokken te mogen zijn, door het creëren van visuele media, door het zelf gaan en het meenemen en uitzenden van een nieuwe generatie zendelingen op het gebied van visuele communicatie. We zien dat hier een grote behoefte aan is, en willen hier graag onze gaven en talenten voor inzetten.  

Hoe dit eruit komt te zien, willen wij in een volgende bericht toelichten. 

Zending doe je samen

Een aantal maanden geleden vroegen Jonathan en ik om hulp doormiddel van een ‘campagne – The Move’ om onze tickets te kopen en onze paspoorten te vernieuwen, zodat wij naar Engeland zouden kunnen verhuizen. Dit vonden wij natuurlijk best weer spannend. Maar wij zijn zo gezegend door velen van jullie! Wij hebben redelijk snel de tickets kunnen kopen, en onze paspoorten mooi op tijd kunnen regelen. Wat heerlijk en wat een voorrecht is het om mensen zoals jullie achter ons te hebben staan, die op zo een onzelfzuchtige manier een antwoord willen zijn op onze nood. Door jullie hulp en jullie hart kunnen wij doen waar wij geloven dat God ons voor geroepen heeft, een helpende hand uit te reiken naar mensen in nood. We willen jullie van harte bedanken. We wensen jullie Gods zegen toe, in alles wat jullie mogen ondernemen.

Veel liefs,

Jonathan en Johanneke.